Zmarł Henryk Maćkowiak. Pogrzeb we wtorek

Urodził się w 1923 roku we wsi Góry k. Drohiczyna na Podlasiu. Całe jego życie było wypełnione nieustającą aktywnością zawodową, społeczną i pasjami. W okresie okupacji niemieckiej, gdy miał niespełna 20 lat, związał się z Armią Krajową. Po wyzwoleniu z trudem torował sobie drogę. Po ukończeniu Gimnazjum w Drohiczynie, naukę kontynuował w Liceum Ogólnokształcącym w Szklarskiej Porębie.

Rozpoczął życie na własny rachunek jako niekwalifikowany nauczyciel. Początkowo pracował jako nauczyciel i kierownik w szkołach podstawowych w Małożewie, a następnie w Wólce-Okrąglik. Pracując zawodowo, uzupełniał kwalifikacje pedagogiczne. Najpierw ukończył Liceum Pedagogiczne w Siedlcach, a potem Uniwersytet Warszawski, gdzie w 1958 r. uzyskał tytuł magistra historii.

Po kilku latach pracy nauczycielskiej na Podlasiu, w roku szkolnym 1962/63 Henryk wraz z żoną Wandą - również nauczycielką - przeniósł się do Ostrołęki, rodzinnego miasta żony. Uczył historii w nowo utworzonym Technikum Papierniczym (obecnie ZSZ nr 2). Niebawem został powołany na wicedyrektora tej szkoły.

Zaangażował się w pracę harcerską. Wraz z żoną zorganizował 23 obozy wędrowne. Przemierzył z harcerzami całą Polskę, od gór po Bałtyk. Wędrował też po terenach Czechosłowacji i NRD. Swoją pracę pedagogiczną zakończył jako dyrektor w latach 1991-1993 Liceum Ogólnokształcącego Katolickiego Stowarzyszenia Pokój i Dobro.

Henryk Maćkowiak dał się także poznać jako działacz Związku Nauczycielstwa Polskiego. Wniósł ogromny wkład w rozwój społecznego ruchu naukowego na Kurpiowszczyźnie. Przez cztery lata prowadził Stację Naukową Mazowieckiego Ośrodka Badań Naukowych w Ostrołęce.
Po przejściu na emeryturę w 1983 r. dopisał do swojej biografii wiele nowych, ważnych kart. Był jednym z założycieli Ostrołęckiego Towarzystwa Naukowego. Współorganizował też ostrołęcki Odział Polskiego Towarzystwa Historycznego.

Był również założycielem i pierwszym prezesem Koła Przyjaciół 5 Pułku Ułanów Zasławskich. Nie sposób pominąć jego wkładu w rozwój Ostrołęckiego Okręgu Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Od samego powstania związku tj. od 1990 r. był członkiem jego zarządu. Podejmował liczne inicjatywy, m.in. budowę pomników dla 5. Pułku Ułanów Zasławskich i 3. Batalionu Ułanów Spieszonych. Inicjował nadanie szkołom imion Armii Krajowej lub jej bohaterów. Odbył dziesiątki spotkań z młodzieżą szkolną. Przy tym wszystkim nieustannie rozwijał swoje zainteresowania historią Kurpiowszczyzny i naukowe pasje.

Na podstawie rozprawy "Szkolnictwo na Kurpiach 1905-1939" i zdanych egzaminów otrzymał w 1983 r. na Uniwersytecie Warszawskim stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii. Zajął się pracą badawczą. Jest autorem kilkunastu publikacji. Za swoją długoletnią pracę zawodową i społeczną otrzymał wiele odznaczeń i wyróżnień, m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznakę ZNP, Krzyż Harcmistrzowski ZHP, Krzyż Armii Krajowej, Krzyż 5 Pułku Ułanów Zasławskich, Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej.

Msza święta pogrzebowa odbędzie się jutro o godz. 12.00 w kaplicy na cmentarzu komunalnym przy ul. Krańcowej.